Johanneke heeft sinds kort een moestuin, zoals zij zegt.
Ik weet van verhalen en foto's dat mijn opa en oma na de Eerste Wereldoorlog een volkstuin hadden. Mijn opa, werkzaam in de havens op een sleepboot, stond in zijn zondagse pak in de volkstuin. Compleet andere tijden.
Als zij ergens voor gaat, dan bestaat er ook weinig meer dan dat. De moestuin wordt, na drie jaar verwaarloosd te zijn door de vorige bebouwer, bouwrijp gemaakt. Deze week wordt het stuk grond gefreesd en dan kan het beginnen. Na zes dagen in de week gewerkt te hebben en nu afgebouwd tot een dag in de week geniet ze van de stilte van dit complex, vrijwel vlak naast een spoorlijn en met uitkijk op een prachtig deel van Salland.
Gisteren en vanmorgen liep ik daar tussen de weilanden. Heerlijk weer en veel vogels. Ik geniet immer van ooievaars, ook daar best veel aanwezig. Lang sta ik te kijken naar twee wandelende ooievaars op zoek naar eten. Het weiland hun volkstuin.
Johanneke houdt van lekker eten, ik houd van natuurlijk eten. Al eet ik amper vlees, wel van dieren die min of meer in het wild hebben geleefd, zoals hertenbiefstuk uit de Oostvaardersplassen... Ik geniet wel van eten. Vis blijft mijn lievelingseten, zo min mogelijk bewerkt met kruiden en meer.
Terug van de wandeling loop ik langs Johanneke, die nog wat voorbereidt bij het stuk grond.
Zij houdt dus van lekker (uit) eten (gaan), de komende jaren zal dat een andere betekenis krijgen. Het is zo mooi hoe mensen hun leven een enorme wending kunnen geven.
“Ik lees net dat ‘groentehof’ een moderne benaming is voor ‘volkstuin’”, zegt ze en ze voegt er lachend aan toe: “Jij hebt meer met een lusthof denk ik.” Ik kijk haar aan en zie direct een verhaaltje. “Dan noemen we dit het Eetlusthof.”
Even later loop ik met een omweg terug naar haar huis. De weilanden zijn op een paar vogels na leeg. In de verte zie ik een ooievaarsnest op een paal met twee ooievaars erop. Ooievaars zijn trouw aan het nest... en daarom ook vaak aan elkaar... Wat mooi!
Voor mij is het nest voor de openhaard... of dat nu in een kasteel of elders is. Of dat nu werkelijk of virtueel is. Zij is zichzelf, samen is twee keer alleen in de tuin der liefde... of is het in de Liefdestuin, een allegorie van de hoofse liefde... een schilderij van Rubens.
Van volkstuin naar de Liefdestuin... de (eet)lust in de zo mooie liefde.
Kommentarer