Tombola… de mand met briefjes met een nummer. Bij een tombola heb je direct prijs.
In een ver verleden zag ik een glazen schaal met allemaal briefjes. Elk briefje een actie, van ‘strandwandeling’ tot ‘zolder opruimen’. Altijd prijs. Alles wat je doet is leuk, omdat je jezelf meeneemt en nog beter leert kennen.
Briefje pakken was ook direct actie ondernemen. Discipline, maar ook het leuke van alles zien. Het mooie was dat ook andere mensen vrij waren om daar een briefje in te doen. Hoe verrassend kan het leven zijn.
Ik heb daar een ouderwets metalen planbord aan overgehouden met plaats voor zo een 360 kaartjes. Het werkt perfect. Ik schuif daar ook kaartjes in met verrassende ontdekkingen.
Ik pak nu met de ogen dicht een kaartje. Mijn werkafspraak is net verplaatst naar vanmiddag… even een uur voor mezelf, alleen op de zaak.
Ah… muziek! B&B Project en Elena Yerevan. Niet alleen de kunst heeft mijn aandacht. Jonge mensen die vernieuwend zijn op welk gebied ook… die mogelijkheden zoeken, de ruimte zoeken en de ruimte nemen, op een eigen wijze. Zoals B&B (Bandura and Button accordion) Project: twee jonge mensen uit Oekraïne, die van klassiek tot modern spelen. Ik volg beiden al langer, net als de Spaanse gitariste Elena Yerevan. Een carrière opbouwen vanuit huis en optredens op straat.
(Is niet elke kunstenaar/artiest heel klein begonnen?)
Jaren geleden viel mij van B&B Project ‘Storm’ van Vivaldi op, gespeeld op de bandura en de accordeon. Verleden jaar werd ik verrast door een gezamenlijk optreden van B&B Project en Elena Yerevan, via montage… Zij speelden ‘Bella Ciao’. Gewoon een vrolijk nummer.
Zij vinden een eigen weg, de kracht van creatief zijn! Hebben een band met volgers op internet, een andere vorm van publiek bereiken.
Je hoeft elkaar niet te zien om iets moois te maken, te doen, te zijn met elkaar. Als het verlangen voldoende groot is en je weet van elkaar dat je bestaat, kun je ook op andere wijze(n) de liefde voor… delen.
Ineens schiet de naam Marietta Petkova mij te binnen, een pianiste. Ik ontmoette haar bij een privéconcert eind jaren negentig. Haar pianospel raakte mij tot diep in mijn ziel. Zij bracht mij bij Rachmaninov. Zij bracht mij daarmee ook bij dat wat ik voel als ik zo diep geraakt word.
Zonder woorden raken we meer en meer in een eindeloze verstrengeling. Dat is de rijkdom van de tekst op dat ene briefje: ‘jij in mij’.
Commentaires