Zo goed als alle verhaaltjes/boekjes van Simon Carmiggelt sieren mijn boekenkast… In de bundels veel dubbel, maar het blijft een genot om te lezen.
Net, tijdens het uitruimen van een van de boekenkasten van mijn moeder vind ik een klein boekje: ‘Gedundrukt, uitgegeven ter ere van Simon Carmiggelt zijn 100ste geboortedag, met honderd van zijn mooiste verhalen’, staat op de omslag.
Ik ga op de grond zitten en lees een paar verhalen. Een verhaal eindigt met ‘Nou, vooruit, neem de ladder dan maar.’
Het was gisteren volle maan. Op de schommelbank dromen we vandaag weg. De maan kan zo mooi aan de hemel staan, van (donker)okergeel tot helderwit. Een ladder voldoet: een leer waarmee men grote hoogtes kan bereiken. Een mooie reis.
Eén van Carmiggelt’s uitspraken: ‘Als je samen kunt reizen kun je ook samen leven.’
Comments