Haar kende ik vanaf 1969, eerst als buurjongetje , later groeide het uit tot een heel mooie n voorla vrolijke vriendschap. Onlangs in kleine kring nog met haar uit eten geweest. Vierenvijftig jaar verder vloeien tranen, nu niet van het lachen...wel heel gelukkig haar te hebben gekend.
Geschreven door Monique Woerdman-Reynen, voorzitter van Toneelgezelschap De Papegaai:
'Ons bereikte op 30 december jongstleden het verdrietige bericht van het overlijden, op 80-jarige leeftijd, van ons erelid Hansje Terlingen.
Hansje werd in 1967 lid van Toneelgezelschap De Papegaai en is voor ons gezelschap van onschatbare waarde geweest. Niet alleen omdat ze gedurende een ongekend lange periode van 27 (!) jaar – als algeheel producent voorstellingen – lid van het bestuur van De Papegaai is geweest, maar ook omdat ze voor ons gezelschap voor maar liefst 64 voorstellingen de productie heeft verzorgd! Haar naam verscheen als ‘Papegaaier achter de coulissen’ voor het eerst in 1968 bij de voorstelling Keel de kat en voor het laatst – 48 jaar later! – bij het toneelstuk Blijvend Applaus, dat onder regie stond van ondergetekende.
Voor diegenen, die in het bezit zijn van het eeuwboek van De Papegaai is het de moeite waard daarin nog eens het uitgebreide interview van ons lid van verdienste, Michiel van Seggelen, met Hansje Terlingen erop na te lezen. Hierin wordt een mooi beeld geschetst van haar lange leven met De Papegaai en hoe zij dat combineerde met haar professionele bestaan als uitvoerend producent van de toneelproducties bij Joop van den Ende.
Een van de kenmerkende eigenschappen van Hansje was haar vermogen om decors te creëren, die de verbeelding van het publiek prikkelden. De vormgeving van die decors was in het begin op z’n minst ‘ambachtelijk’ te noemen: startend met een potlood en een gummetje tekende ze haar ontwerp uit op millimeterpapier, perfectioneerde ze elk detail om uiteindelijk gebruik te maken van her en der bij Papegaai-leden zelf verzameld meubilair om zo haar decorvisie tot leven te brengen. Toen ze later, in samenwerking met de firma Snoeij & Snoeij, de van de NOS gehuurde toneeldoeken en het meubilair van leden verving door ‘zetstukken’, getuigde dat van haar toewijding aan perfectie en vernieuwing.
In haar streven naar vernieuwing past ook de ruimte, die ze aan het begin van de nieuwe eeuw gaf aan Carla Janssen Höfelt, die in 2002 haar eerste decor voor een voorstelling van De Papegaai (Het paard van de koning) mocht ontwerpen. Die mogelijkheid werd haar geboden door Hansje Terlingen, die Carla had leren kennen bij hun gezamenlijke werkgever Joop van den Ende. Inmiddels is Carla een, nationaal en internationaal, gerenommeerd decorontwerpster, maar voelt zich nog steeds ten zeerste verbonden met De Papegaai, waarvoor ze nog steeds de mooiste decors ontwerpt. Dat De Papegaai voor Carla als familie voelt, is ook – mede – aan Hansje te danken.
Op haar rouwkaart staan de woorden: ‘Het doek is gevallen. Vanuit de coulissen een knipoog’. Het is Hansje ten voeten uit. Want hoe visionair en toegewijd Hansje haar creatieve werkzaamheden ook uitvoerde, zo pretentieloos was ze over haar eigen bijdragen. Nooit wilde ze in het licht van de spotlights staan. Twee keer stond ze op het podium, in 1971 in het toneelstuk De muizenval en in 1976 in Alles voor de tuin, maar daar is het ook bij gebleven. Het was aan haar niet besteed. “Dit doe ik nooit meer! Laat mij maar achter de schermen.” is te lezen in het interview in het eeuwboek van De Papegaai. En zo heeft ze het jarenlang gedaan. Achter de schermen, in de coulissen…
Met het heengaan van Hansje Terlingen verliest Toneelgezelschap De Papegaai een creatieve geest, een toegewijd erelid en een bijzonder lieve vriendin. We koesteren haar herinnering en zullen haar passie voor het theater voortzetten als eerbetoon aan een buitengewoon getalenteerde vrouw. Moge haar ziel rusten in vrede.'
Namens het bestuur van Toneelgezelschap De Papegaai.
Monique Woerdman – Reynen
Voorzitter
Comments