Er is al zo veel over haar geschreven en uitgegeven: Eleonora van Aquitanië (ca 1122-1204).
Nog voor ik begon te lezen over deze vrouw, schreef ik een verhaal. Hoofdpersoon: ene Eleos, dat vertaald uit het Grieks ‘medelijden’ betekent.
Ik schreef het zo een acht jaar geleden op verzoek en beloofde het nooit openbaar te maken.
Zij attendeerde mij desnoods op deze Eleonora (koningin van Engeland en Frankrijk door huwelijken, verder een nogal turbulent leven en inspiratie voor vele troubadours).
Totaal ongeremd heb ik het verhaal geschreven, vol liefde en met tal van ‘gruwelijkheden’, zonder medelijden. Haar wens beantwoordend. Al zou ik het best willen publiceren, afspraak is echter afspraak.
Nu lees ik de autobiografie van Pierre Abélard, ‘Geschiedenis van mijn rampen’. Ongeveer in dezelfde tijd afspelend als Eleonora van Aquitanië.
Gewoon lezen! Het is een prachtig verhaal over liefde, wellust, heersende moraal… en dat naast zijn grote betekenis voor het Westerse denken. Het leven en de liefde tussen Pierre en zijn Héloïse inspireerde velen door de eeuwen heen.
(Overbekend is: https://www.youtube.com/watch?v=h8rN6WggKrg)
Comments