Zo een grijze dag dat je iets wilt vinden waar je niet naar op zoek bent. Zoveel keer is die gedachte er, bijna evenzoveel keer ga ik met iets ‘bekends’ de deur weer uit. Mondkapje op en even een klein van-alles-wat- en antiquariaat-winkeltje binnenlopen.
Vanmorgen het geluk aan mijn zijde. Een boek met schetsen uit de 15e en 16e eeuw van - 't Vereenight Nederlandt -, op geschept papier. Boek aangeboden aan Willem Henrick, prins van Oranje.
‘Aen syne DOORLUCHTIGSTE HOOCHEYT Willem Henrick’, zo begint het boek. Ergens staat een zin die mij doet glimlachen: ‘Die soo veel Rijcken reets fier aen uw voeten legghen.’
Helaas niet het origineel, maar van zo veel steden een schets, gezien vanaf de rivier, de zee, het meer of het land, een lust voor het oog. Vrijwel overal stadswallen in vele soorten en maten.
Van Enkhuysen tot Gorcom, van Delf ziel tot Rotterdam en van Lillo tot De Helder. Een langwerpig boek en bijna elke schets is uitvouwbaar. Even in een heel andere tijd.
Zo ook met een verhaal over kleding. Gewoon kleding, wat ik mooi vind. Niet echt in een andere tijd, maar een andere wereld die zo goed als werkelijk is. Ik sta in een modezaak en geniet. Geen voyeurisme, ik ben gewoon mee met iemand.
De kleding uitvouwen en passen. Veraf van fetisj, vlakbij heel leuk passend. Het oog neemt me mee naar iets wat op dat moment niet gepast is en begint een verhaal, waarbij de werkelijkheid ‘lelijk’ schurkt tegen de fantasie… of is het net andersom?
Buiten is het niet koud, wel heel, heel grijs. Grote pot thee naast me, dikke sokken aan en de vriend van mijn vingers voor me: het toetsenbord.
Comments