... 14 februari... zomaar een dag
Vandaag past het 43e sonnet van Shakespeare, in een vertaling van Willem van der Vegt:
--
Als ik ze dicht heb, zien mijn ogen veel.
Daags gaat heel wat voorbij aan hun gezicht,
Maar in mijn droom, waar jij de hoofdrol speelt,
Zijn zij het licht dat op jou is gericht.
Jouw schaduw doet de schaduwen verdwijnen.
Hoe zal jouw schaduwbeeld het beeld bepalen
Dat op een lichte dag zo licht zal schijnen?
Zelfs met mijn ogen dicht zie ik je stralen.
Want hoe, zeg ik, ontvangt mijn oog meer zegen
Als het jou zien zal op een heldere dag,
Nu ik in donkere nacht jouw beeld, verkregen
In diepe slaap, al op mijn netvlies zag?
Een dag lijkt nacht tot ik jou aan zie komen.
Een nacht wordt dag als ik van jou kan dromen.
--
Comentarios