top of page

011. Houten

Houten. Voor beiden even ver in tijd rijden. We nemen een biertje op het terras, heerlijk in de zon, en later een witte wijn aan tafel. Zijn bij een Grieks restaurant, waar we veel eerder na een lange wandeling weleens iets hebben gedronken.

Houten, al in 2200 voor Christus leefden daar mensen. Ook de Romeinen hebben zich daar opgehouden. Een rijke historie… Ooit ‘Haltna’, betekenis: open plek/woonplaats in het bos. Zo dichtbij en zo weinig bekend erover. Dat geldt voor zo veel plekken in Nederland. De buitenplaats Kasteel Heemstede is het waard om bekeken te worden (en weg te dromen).

Houten, ik zit op de bank, zij op een stoel. Gaandeweg de avond leek het of ik ondervraagd werd. Zat zeker niet op een beklaagdenbank.

Zeer open en heel mooi geformuleerde vragen doen me op het puntje van de bank zitten. Haar (vergeleken met mij) hogere denkniveau zet bij mij iets in werking. Niet eerder vertelde ik zo gedetailleerd.

Tijdens het antwoorden/vertellen stuit ik op een gedachte die ik nog nooit gehad heb, een gedachte waar ik het hele bestaan niet van wist. Vooralsnog dichter bij de horizon dan bij mij.

Houten, de plek ook waar we beiden iets kiezen dat we heel lekker vinden en halverwege de borden ruilen. Totaal ontspannen zitten we naast elkaar (op de bank) met nog een kopje koffie en thee.

Dat ik in de parkeergarage bij precies dezelfde auto de deur niet openkrijg, betekent dat ik heel erg aan het nadenken ben over waar we het over gehad hebben.

Comments


bottom of page